Στση μοναξάς τον τόπο

 Στση μοναξάς τον τόπο

στίχοι: Γιάννης Μποτονάκης
μουσική-τραγούδι: Νίκος Λαγουδάκης

Μαλώνω με τη μοναξιά
μα πάλι μετανιώνω
γιατί 'ναι η μόνη που ποτέ
δεν μ' έχει αφήσει μόνο

Χίλιες φορές εβρέθηκα
στση μοναξάς τον τόπο
πως θα τσι κάμω χίλιες μιά
δε θα μου κάνει κόπο

https://youtu.be/wOm4BW_jpIQ

Ένα ηλιοβασίλεμα

Ένα ηλιοβασίλεμα

Στίχοι: Γιάννης Μποτονάκης
Μουσική: Γιάννης Γεωργαλής
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Γιαννακάκης

Μόνο με ηλιοβασίλεμα
μπορώ να σε συγκρίνω
γιατί ο σεβντάς σου εκράτηξε
όσο κρατά κι εκείνο

Ένα ηλιοβασίλεμα

εκράτηξε ο σεβντάς σου
μα τη χαρά που μου δωκες
σε δυο λεπτά, φαντάσου

https://youtu.be/bZPqZUOPSDw

"Κεχριμπάρι και ζαφείρι"

Τα τραγούδια σε στίχους του Γιάννη Μποτονάκη από την καινούρια δισκογραφική δουλειά των Βασίλη Σκουλά και Γιώργου Νικηφόρου Ζερβάκη "Κεχριμπάρι και Ζαφείρι"

Κάποτε

Μουσική: Γιώργος Νικηφόρου Ζερβάκης
Στίχοι: Γιάννης Μποτονάκης

Κάποτε μου λεγες πέτα ψηλά Μα πρόσεξε μη σε γκρεμίσουν οι επιλογές σου Και ενώ σε πίστεψα δεν είχα φανταστεί Πως θα τσακίσουν τα φτερά μου οι δικές σου Κάποτε μου λεγες κολύμπα στα βαθιά Όμως βαρίδια μη βάζεις στη ψυχή σου Και σε εμπιστεύτηκα ως την ύστατη στιγμή Που στο βυθό εσύ με έσερνες μαζί σου Κάποτε μου λεγες ότι κάνω στο παρών Του μέλλοντος μου την υπόσταση θα ορίσει Και να που τώρα το δικό σου παρελθόν Έχει στα γόνατα το μέλλον μου λυγίσει.

Κεχριμπάρι και ζαφείρι

μουσική: Γιώργος Νικηφόρου Ζερβάκης στίχοι: Γιάννης Μποτονάκης
πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Σκουλάς

Κυνήγα την ανατολή, ζαφειρένια μου μην κυνηγάς τη δύση, η δύση ζει για μια στιγμή και βιάζεται να σβήσει. Κεχριμπάρι και ζαφείρι πες του χρόνου μη σε φθείρει Του ήλιου μην ακολουθείς, ζαφειρένια μου το μακρινό ταξίδι, γιατί κι αυτός βυθίζεται στης νύχτας το σκοτίδι. Ασε τον ήλιο το φονιά, ζαφειρένια μου να τρέχει μοναχός του γιατί κι αυτός ειν’ όμορφος μονάχα με το φως του. Κεχριμπάρι και ζαφείρι πες του χρόνου μη σε φθείρει

Ίσως

Μουσική: Γιώργος Νικηφόρου Ζερβάκης
Στίχοι: Γιάννης Μποτονάκης & Γιώργος Νικ. Ζερβάκης
Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Σκουλάς

Λίγο πριν φύγεις μου χες πει του ψεύτη κόσμου γέλα γιατί η δική σου λογική είναι του άλλου η τρέλα. Λίγο πριν φύγεις μου χες πει γέλα και μη σε νοιάζει γιατί όταν νυχτώνει εδώ κάπου αλλού χαράζει. Και ίσως αν σε άκουγα και εγώ Να είχα βρει τη λύση Τι βιαστικό μεθύσι η κάθε ανατολή Και δες περάσαν οι καιροί Θυμάμαι αυτά τα λόγια Μοιάζουν ημερολόγια που μου ‘κλεψε η ζωή Λίγο πριν φύγεις μου ‘χες πει μη φοβηθείς να κλάψεις κι αν θες ν’ αλλάξει τούτη η γης πρέπει και συ ν’ αλλάξεις. Λίγο πριν φύγεις μου ‘χες πει μη φοβηθείς το δάκρυ μια θα ‘χει νόημα η ζωή μια δε θα βρίσκεις άκρη.

Αφού σου είναι αρκετό

Νέο τραγούδι σε στίχους Γιάννη Μποτονάκη και μουσική και ερμηνεία του Ζαχαρία Βάρδα.
Συμεριλαμβάνεται στην νέα δισκογραφική δουλειά του Ζαχαρία Βάρδα με τίτλο "Αφού..." που κυκλοφόρησε από την cretaphon.
Το cd μπορείτε να το αγοράσετε και ηλεκτρονικά από το site www.cretaphone.gr/

Στίχοι:
Αφού σου είναι αρκετό των αλλωνών το λίγο,
εγώ θα πάρω το πολύ που σου χω και θα φύγω.

Όσες φορές κι αν έβαλες δύναμη στη φωνή σου
δεν έφτασες το θόρυβο που κάνει η σιωπή σου

Μαντινάδες του Γιάννη Μποτονάκη

Μια συλλογή από μαντινάδες μου

Αφού σου είναι αρκετό των αλλωνών το λίγο,
εγώ θα πάρω το πολύ που σου 'χα και θα φύγω.

Μαλώνω με τη μοναξια μα πάλι μετανιώνω,
γιατί ‘ναι η μόνη που ποτε δε μ’ έχει αφήσει μόνο.

Αν ημουνα το δακρυ σου,δε θα εγνοια αλλη,
απ το να τρεξω να χαθω για να γελασεις παλι

Οντε θωρρω τα λάθη μου στα κλάματα με βγάνει, 
εδα που βρέχει, κι ο Θεός μάλλον το ίδιο κάνει

Στο πρόσωπο σου κρύβονται τα χρώματα τσι πλασης, 
φως μου και φανερώνονται οντε χαμογελασεις

Τόπο να θάψω τσι καημούς βρήκα στη σκοτεινιά σου,
γι’ αυτό τη ρέγομαι πολύ, νύχτα τη συντροφιά σου.

Μονοπωλείς τη σκέψη μου κάθε λεπτό τση μέρας
είσαι στο κόσμο μου νερό, χώμα, φωτιά κι αέρας.

Όσες φορές κι αν έβαλες δύναμη στη φωνή σου,
δεν έφτασες το θόρυβο που έκανε η σιωπή σου.

Μου άρεσε κάθε Κυριακή δίπλα σου να ξυπνάω
ακόμα να ονειρεύσε κι απλά να σε κοιτάω.

Θεε μου πως μαγνιτίζουνε τα μάτια τα δικα τζη
όλη η ψυχή μου χάνεται μέσα στο κοίταγμα τζη.

Εσβήσανε τα όνειρα κι όσο για της ελπίδες

πομέινανε μες στο στενό που έκανες πως δεν μ’ είδες

Μόνο σαν ήθελες νερό ερχόσουν στην αυλή μου
και’πινες και ξανάφευγες γι’άλλες αυλές πουλί μου.

Μόνο με ηλιοβασίλεμα μπορώ να σε συγκρίνω
γιατί ησουν το ίδιο όμορφο και λίγο σαν και κείνο

Είπα πως είναι τσι βροχής στο πρόσωπο μου οι στάλες
μα είναι αλμυρές και των ματιών ήτανε σα και τσ’ άλλες

Σημαδεμένη τράπουλα και ζάρια πειραγμένα
απ’ όταν εγεννήθηκα είναι η ζωή μου εμένα

Ήλιε το γλυκογέλιο τζι ένα πρωί να κλέψεις,
κι ο κόσμος θα γενεί μπαξές σάμε να βασιλέψεις.

Άτιτλα

Άτιτλα

Ι

Θα 'θελα μια στιγμή, μονάχα μια στιγμή,
να ‘ρθεις να σκύψεις πάνω απ'το κεφάλι μου.
Κι εκείνη τη στιγμή, αυτή τη μοναχή στιγμή,
το πέτρινο περίβλημά σου, να το σπάσω.

ΙΙ

Κι αν καθρεφτίζεσαι απόψε στην ψυχή μου,
δεν είναι που αυτή είναι κρύσταλλο, όχι.
Είναι που η μορφή σου κατάπιε τον καθρέφτη
κι εγώ κατάπια την μορφή σου.

ΙΙΙ

Πες μου καλέ μου τι φοβάσαι τόσο;
Τη μοναξιά ή την πολυκοσμία;
Την απραξία ή τη δημιουργία;
Το μηδέν ή το άπειρο;
Λοιπόν, καλέ μου, αν θα πρέπει να φοβάσαι

κάτι απ'όλα αυτά,

να φοβάσαι τα ή.

Γιάννης Μποτονάκης
Αποσπάσματα από το ημερολόγιο ενός μίμου

(Αν)υπέρβλητα

(Αν)υπέρβλητα

Ο ήλιος με εμπνέει τη στιγμή 
που τον πνίγουνε τα κύματα.
Το φεγγάρι με εμπνέει τη στιγμή 
που το κρύβουνε τα σύννεφα.
Τα σύννεφα με εμπνέουν τη στιγμή 
που τα σκίζουν οι βουνοκορφές.
Κι οι βουνοκορφές, τη στιγμή που τις κατακτά ο ορειβάτης.
Η παντοδυναμία του ανυπέρβλητου 
δικαιολογεί την ύπαρξη του αδύναμου.
Η νίκη του αδύναμου δικαιολογεί την ύπαρξη του ανυπέρβλητου.


Γιάννης Μποτονάκης
Αποσπάσματα απ' το ημερολόγιο ενός μίμου