Τρίτη 30 Αυγούστου 2016

Άτιτλα

Άτιτλα

Ι
Θα 'θελα μια στιγμή, μονάχα μια στιγμή,
να ‘ρθεις να σκύψεις πάνω απ'το κεφάλι μου.
Κι εκείνη τη στιγμή, αυτή τη μοναχή στιγμή,
το πέτρινο περίβλημά σου, να το σπάσω.

ΙΙ
Κι αν καθρεφτίζεσαι απόψε στην ψυχή μου,
δεν είναι που αυτή είναι κρύσταλλο, όχι.
Είναι που η μορφή σου κατάπιε τον καθρέφτη
κι εγώ κατάπια την μορφή σου.

ΙΙΙ
Πες μου καλέ μου τι φοβάσαι τόσο;
Τη μοναξιά ή την πολυκοσμία;
Την απραξία ή τη δημιουργία;
Το μηδέν ή το άπειρο;
Λοιπόν, καλέ μου, αν θα πρέπει να φοβάσαι
κάτι απ'όλα αυτά,

να φοβάσαι τα ή.

Γιάννης Μποτονάκης
Αποσπάσματα από το ημερολόγιο ενός μίμου

Πέμπτη 11 Αυγούστου 2016

(Αν)υπέρβλητα

(Αν)υπέρβλητα

Ο ήλιος με εμπνέει τη στιγμή 
που τον πνίγουνε τα κύματα.
Το φεγγάρι με εμπνέει τη στιγμή 
που το κρύβουνε τα σύννεφα.
Τα σύννεφα με εμπνέουν τη στιγμή 
που τα σκίζουν οι βουνοκορφές.
Κι οι βουνοκορφές, τη στιγμή που τις κατακτά ο ορειβάτης.
Η παντοδυναμία του ανυπέρβλητου 
δικαιολογεί την ύπαρξη του αδύναμου.
Η νίκη του αδύναμου δικαιολογεί την ύπαρξη του ανυπέρβλητου.


Γιάννης Μποτονάκης
Αποσπάσματα απ' το ημερολόγιο ενός μίμου